یادش بخیر..

.

هعی.. هعی.. چقد زمان باعجله میگذره، چقد ما یادمون نمیاد قبلنا حال خوش تری داشتیم، قبلنا ک پاتوق مون همین آلونک های جمع و جور ه خواستنی بود، همین وبلاگا..

هروقت ب وبلاگ نویسی فک میکنماااا! یه جایی کنج دلم میگیره، جمع تر میشه.. مث وقتی ک ب دوران خوش دهه شصتیا فک میکنم، مث وقتی ک ب شب نشینی و هندونه خورون  فامیلامون تو چله تابستون فک میکنم، مث تسبیح شامقصود آقاجون ک خیلی وقته رو طاقچه خاک میخوره، ک هربار با دیدنش داغ نبودن آقاجون رو برام تازه میکنه، مث جمعه های پرخاطره ی خونه ی آقاجون ایناع.. مث خاله بازیامون، معلم بازیامون، فوتبال بازی با جوراب! اونم یباشکی دور از چشم عزیز جون، تو سالن پذیرایی آقاجون ایناع... شن بازی های دوران بچگی تو کوچه، وااای وااای از لی لی نگو ک دلم اشک میریزه.. اشک ه با لبخند..

یاد زنگ تفریح مدرسه، یاد اردو رفتنا با بچه ها و دعوا سر آخرین دونه پفک ... و ... و ... و... یادش بخیر..

دلم میگیره.. :) دلم نوشتن میخواد.. همسایه هام! دلم خوندن تونو میخواد.. و پا ب پای نوشته هاتون! اشک ریختن و خندیدن رو میخواد..

ما چقد رفتیم تو تکنولوژی! ما چقد دور شدیم :) از خودمون! از خوشی های حقیقی مون... من دلم نوشتن میخواد.. خوندن و خونده شدن میخواد :)

...

حواسم هست ک کتابی ننوشتم! ک ادبیات و حقوق ادبی رو رعایت نکردم.. ک خواستم راحت باشم و راحت بنویسم :) ینی من تونستم بازم بنویسم؟؟؟